Eva:
Lopen,
Ik ga dus lopen.
Op 21 november.
Van Groningen naar Drenthe, naar de Flevopolder en naar de grote stad.
Met twee koptelefoons en slaapadressen
en ik vraag mensen die ik tegenkom,
om samen met mij naar de mooiste muziek die ze kennen te luisteren.
Ik wil weten waarom juist dat nummer. Om verhalen te horen,
En ik vraag mensen ook om te dansen. Met mij. Als ze het durven.
Laatst zei een priester in een documentaire:
‘we zijn onze ziel aan het verwaarlozen.’
Ik heb me het afgelopen jaar veel bezig gehouden met me te verhouden tot de politiek.
Maar na tien brieven te hebben geschreven en niet te hebben verstuurd,
aan ministers, tegenbewegingen en zwervers dacht ik:
Ik heb geen antwoord op de vraag ‘waar is kunst goed voor?’.
En zo is vanuit het overwegende en heroverwegende denken elk debat tegenover deze politiek niet te winnen.
Waarom zouden mensen respect voor elkaar moeten hebben? En waarom is het belangrijk om wel voor de multiculturele samenleving te vechten?
Maar het is zo simpel. De antwoorden hoeven we niet te geven,
Die zijn er al. Het vuur, het verlangen en verwarring zit in iedereen.
Laten we dan niet praten,
maar dansen,
We gaan dansen!
TOT SUBIET
Geen opmerkingen:
Een reactie posten