Kamp 1 - Dag 7

Dag 7 is voorbij. Kamp 1 is gesloten. Na een heftige laatste nacht waarin we tot 5 uur 's nachts door zijn gestoomd met gesprekken over de buitenwereld die we al dagen niet meer hadden gezien staan we er nu gewoon weer in. Na 7 dagen je alleen maar te verhouden tot een iemand stonden we vanmiddag met een cocktail tussen de anderen op de nieuwjaars borrel van het Grand. De studio opgeruimd alsof er niets was gebeurd. Aan het zwijgen van de banaan nemen wij nu een voorbeeld, we laten de afgelopen week deze avond bezinken. Dit was de laatste blog namens het kamp, nu volgt er een korte radiostilte tot 25 januari.

Welterusten,

Judith & Benjamin

Kamp 1 - Dag 6

(03.55u) Dag 6 van Kamp 1 zit er op. Zo meteen gaan we voor de laatste nacht onze oude vertrouwde tentjes in, wat gepaard gaat met een Schotse positivity trainer die ons de ontspanning inleidt via een iPhone app, kant en klaar geluk vanuit een apparaatje. Het einde van zijn verhaal is ons een raadsel. Na een week intens doorzoeken kwamen we er achter dat de essentie al op dag twee naar boven was komen drijven tijdens een van de schrijfopdrachten. Met deze tekst, rauw en ongeredigeerd, sluiten we de dag af.
Zo bruin als de banaan kruipen wij onze tenten nu in.

Welterusten.

Judith & Benjamin

"Wat moet ik met deze bol, zo rond als een bowlingbal, ik de bal - de baan mijn leven. En dan maar kijken of ik goed genoeg word gegooid, of ik aan het einde de juiste kegels raak. Een strike in een klap alles intens omver. Maar de angst om aan het einde van de baan geen een kegel te raken, of nog niet eens een kegel in beweging te brengen schiet nu en dan door mijn hoofd. Het schiet als snelle kogels op de kermis, met heftig leeg geluid en kleurrijke prijzen, dingen om te bewaren – pluche. Pluche beesten om me eeuwig aan dat moment te doen herinneren. Een oogopslag naar die knuffel die bij kinderen als vriend elke dag in bed ligt en ik sta weer aan de kermis en ruik de geur van verse oliebollen in het kraam. Het is oké. Zeg ik tegen mezelf. Probeer ik tegen mezelf te zeggen. Het is oké. Wat als je alle kegels raakt en een strike gooit, dan heb je een flard geluk net aan het einde, doel bereikt. Maar het lijkt te gaan over de weg over de baan en niet over wat je uiteindelijk scoort op je sterfbed. In het moment leven."

Kamp 1 - Dag 5

Het is op het moment van schrijven al weer 02:42. Dag 5 van Kamp 1 is bijna gedaan. De eerste doorloop zit er op. We eindigen de dag deze keer niet met een opsomming van wat er vandaag allemaal wel niet is gebeurd maar met een boodschap die van buiten tot ons kwam.

"In een week iets maken is onmogelijk, dat is het mooie er aan, omarm die onmogelijkheid, de aarde was ook niet perfect na zeven dagen. Neem in alle haast een stap terug, kijk echt naar wat er is en vier de schoonheid al is het de schoonheid van twee gekken die er naar zoeken."

Met deze woorden nemen we afscheid van dag 5. En vergeet de banaan niet.

Welterusten,

Judith en Benjamin

Kamp 1 - Dag 4

Kamp 1 zit alweer bijna aan het einde van zijn vierde dag en dat betekent dat de week die we samen doorbrengen doormidden is. En zoals dal wel eens gaat bij een maak proces sloeg ergens in het midden de gekte toe. De dag begon goed met nieuwe teksten, gesprekken en een gezamenlijke lezing van "Het Nieuwe Lijden", het boek dat onze gister toe gestuurd is. Door deze lezing dat wij vallen onder de categorie C van het lijden wat de masochist inhoud... Dit verklaart wellicht waarom wij ons een week samen hebben opgesloten in de studio. Inmiddels zitten we zo'n 96 uur bij elkaar en daardoor mondde de middag uit in een waanzin 3 uurse waarin we voornamelijk veel Spaanse muziek improvisaties hielden, op karretjes door de ruimte sjeesden en heel veel slechte grappen maakten. Maar nadat de idioot in ons naar buiten was gewerkt kwam er na het eten toch weer het een en ander boven drijven. Onder het motto "Beeldenstorm" werkten we door. Hier onder een paar kleine voorbeelden. Nu een keer vroeg naar bed om morgen de dingen op een stevige rij te krijgen.

Groet en volg de immer bruiner wordende banaan,

Judith en Benjamin

Kamp 1 - Dag 3

Dames en heren, daar zijn we weer. Dag 3 in Kamp 1 zit er bijna op. Vandaag legde de buitenwereld op een verrassende manier contact met ons. Ergens aan het eind van de middag kwam er een pakketje binnen vanuit onverwachte hoek. In het pakketje zat een boek getiteld "Het Nieuwe Lijden" van de studenten van Arnon Grunberg met op de kaft Micky Mouse genageld aan het kruis. Is dit een teken? Wie zal het weten. Vandaag was een dag die begon met bouwen, de middernachtelijke sessie van gister werd af gemaakt met science fiction-achtige taferelen ten gevolg. Ook gingen we op zoek naar onze gezamenlijke deler, wat bind ons twee en wat scheid ons. We gaven elkaar verschillende 10 minuten high-speed schrijfopdrachten om dichter op de materie te komen. Maar welke materie dan? Daarover willen we nu nog niet te veel loslaten dus doen we het middels twee beelden die vandaag langs zijn gekomen.

Groet, slaap zacht en volg de banaan,

Judith en Benjamin



"Leap into the void" Yves Klein



"The Idiot" Erwin Wurm

Kamp 1 - Dag 2

Kamp 1 is zijn tweede dag in gegaan. Een dag waarop we voor de eerste wakker werden in onze tentjes in de studio, van lezen, twee documentaires kijken, heel veel praten, een paar muzikale improvisaties en een middernachtelijke decorbouw sessie. In plaats van al onze hersenkronkels hier te spuien vonden we een quote die behoorlijk onze richting in denkt.

"Je hoeft je huis niet te verlaten. Blijf aan je tafel zitten en luister. Luister niet eens, wacht. Wacht niet eens, wees volkomen stil en alleen. De wereld zal voor je verschijnen om door jou te worden ontmaskerd, zij kan niet anders, in extase zal ze voor je kronkelen."

Franz Kafka

Nu roken we nog een laatste sigaret en kruipen onze tentjes weer in. En vergeet niet, volg de banaan!

Judith & Benjamin



Vroege ochtend in de studio.

Kamp 1 - Dag 1

Kamp 1 is geopend. Vandaag hebben we alle benodigdheden om een week lang in het Grand Theatre te kunnen overleven zonder ook maar ooit een stap buiten te zetten. Voor de gene die nog niet weet wat Kamp 1 eigenlijk is volgt hier nog een korte uitleg. Ze zetten hun tenten voor een week lang op in de studio van het Grand. 3 Januari er in en 9 Januari er uit, precies op tijd voor de nieuwjaarsborrel. Gewapend met Georges Perec, Samuel Beckett, David Lynch, het Katten Kubus Boek, Rock & Ice Climbing:History, Practice & Techniques. Wat er gaat ontstaan deze week is uiteraard nog een prachtig geheim maar aan het eind van de week staat er een performance met kop, buik, staart, inhoud en twee tentjes. Volg in ieder geval vanaf vandaag elke dag onze derde man, de banaan!

Tor morgen en groet,

Judith & Benjamin