dinsdag 27 november 2007

Geslaagd :-)

Ja, het zit erop. Ik ben klaar op de stuntacademy. We hebben allemaal tests gedaan aan het eind om te kijken hoe iedereen gevorderd is en om ons te beoordelen. Ik weet dat ik geslaagd ben. De exacte uitslag krijg ik pas over een paar weken thuisgestuurd met al het beeldmateriaal. We hebben drie grote scenes gemaakt en verder is er heel veel materiaal geschoten van alles wat we hebben gedaan. En uiteraard was er een groots graduation party waar ook een aantal awards zijn uitgereikt. Waaronder die voor de best actor van de course. En ja...dat was ik :-) Toch wel een beetje trots.
De laatste week was erg spectaculair. We hebben motorcycling gedaan wat natuurlijk helemaal mijn ding was. Powerslides gemaakt en ontzettend lekker gesprongen met die offroad motoren. We hebben waterstunts gedaan wat wil zeggen dat je leert hoe je uit een speedboat springt die op volle snelheid gaat en hoe je achter een speedboat gesleept wordt zodat het lijkt als een ongeluk maar dat je toch helemaal heel blijft. Van 10 meter hoogte veilig in het water springen, zowel feet first als head first.
En ook enorm vet waren de fireburns. Dat is zo'n bizar gevoel om bijna helemaal in brand te staan! Het duurt maar een halve minuut ofzo en het is erg warm :-)
En de high falls waren nog hoger. Dat is zo fantastisch! Zo'n vrije val, head first en dan op het laatste moment draaien zodat je veilig in de airbag valt. Super!
Nou, ik heb nog 1 dag hier dus om de thrill nog even aann te houden ga ik morgen skydiven :-) Parachute springen uit een vliegtuig dus.
Kee dan, deze internet computer is vreselijk duur....dus, tot zover.
Groeten en tot in Nederland, Steven.

woensdag 14 november 2007

Waanzinnig

JAAAAAAAAAAAAAA,
Het is echt heel tof en ik leer ook dingen! Ik heb niet veel tijd, dus een kort bericht.
Deze week heb ik High falls gedaan vanaf 7.5 meter! Supervet en we gaan nog hoger!!!!
Verder hebben we gisteren advanced rijlessen gekregen met handbrake turns, reverse 180, slippen en dat soort dingen. (Pa, ik zou je auto niet meer uitlenen als ik jou was...)
Verder nog altijd veel vecht technieken en veel salto dingen. Vandaag bijvoorbeeld wirework gedaan voor superhelden scenes. Zodat je bomen op kunt rennen en als je keihard geslagen wordt dat je meters weg kan vliegen...heel tof allemaal.
Ik heb het goed naar mijn zin!
Later meer en langer!
Tjuus, Steven.

Zo...

dat was dan het einde van ons project local heroes. Hoe staat het met onze doelen? Spijtig genoeg hebben we er niet al te veel gehaald. Geen om precies te zijn. D’r zijn echter vele doelen die ik nooit gesteld heb maar wel heb gehaald.

- 90 tosti’s geconsumeerd (270 tussen ons drieën)
- 50 A-4’tjes materiaal niet benuttigd
- 22 A-4’tjes materiaal wel benuttigd
- 22 keer gespeeld
- 1 testikel gekneusd
- 3 maal onderkoeld geweest
- 4 keer verdwaald geweest in mijn nieuwe stad
- na 12 weken nog altijd woningzoekend (hint hint)

Nou wie doet het me na? Maar ben ik inmiddels een lokale bekendheid geworden?
Eens even kijken; we hebben in 5 weken vier verschillende voorstellingen gemaakt waarvan we er een 11 keer in 4 uur gespeeld hebben (op zichzelf al een eervolle vermelding waard). We hebben in het midden van nergens gespeeld. Op de open dag van de harmonie. We hebben mijn verjaardag op de grote markt gevierd, en tegelijkertijd een apres-skihuthit gelanceerd. Weer een keer in het midden van nergens gespeeld. En vervolgens een voorstelling gemaakt met de megalomane titel “Bigger than Jezus”.

Zoals jullie begrijpen kan ik nu niet meer zonder security over straat. De laatste keer dat ik er eventjes alleen tussen uit glipte werden de kleren van mijn lijf gerukt door gillende meisjes (geen onaangename ervaring trouwens). Gelukkig kan ik met deze roem omgaan. Dit in tegenstelling tot mijn collega Steven die naar Australië is gevlucht om zich om te scholen tot stuntman, in de hoop dat dit allemaal ooit overwaait.

Genoeg fictie, tijd voor de werkelijkheid. Ik ben net zo beroemd als de dag dat ik hier kwam. Soms probeer ik mensen lang en indringend aan te staren om ze een beetje tijd te geven voor het herkennings proces. “Als ik ze even tijd geef herkennen ze me vast wel” denk ik dan. Ik zal hem even volgen tot het hem weer te binnen schiet dat ik die jongen van Local Heroes ben, de lange van de twee, je weet wel die leuke. Na drie arrestaties en een heleboel mensen die armenzwaaiend over straat renden, gillend “wie ben je! Wat moet je van me! Laat me met rust! Ik heb je m’n geld al gegeven!”, moest ik toch de conclusie trekken dat de lokaalheid van mijn bekendheid niet verder reikt dan een straal van 1 centimeter om me heen. Binnen die straal echter kent ook echt iedereen me.

Onze doelen zijn dan niet gehaald… maar het eindresultaat mag er zijn. Bigger than Jezus (afgezien van het feit dat de voorstelling ergens over Jezus gaat was het ook een wanhopige publiciteits poging. Woedende christenen met fakkels en hooivorken die evenbeelden van jezelf verbranden is altijd een garantie voor veel media exposure). In pak em weg een uur is het publiek er getuige van dat ik Steven een masterclass geef in groter dan Jezus te zijn. En voor degene die de voorstelling niet gezien hebben. Maak je geen zorgen. Hij gaat nog t.z.t opgevoerd worden. Want ik zal niet rusten tot dat ik Steven groter heb gemaakt dan Jezus.

vrijdag 9 november 2007

f*ck

Oh ja, grappig detail. Ik mag geen fuck zeggen voor de camera omdat ze er anders van die pieptonen overheen moeten editten :-) Dus heb ik besloten om maar in het Nederlands te schelden op de film wat dan wel weer een heel grappig effect geeft! Dat verstaan die Aussies toch nie en ze vinden het erg leuk :-)
Wat dat betreft zijn we toch wel anders gewend in Nederland....
(Niet dat ik altijd alleen maar scheld...maar het zijn toch gevechtsscenes met ruzie enzo...)

Eerste week

Hi there mates :-)

Goed, ik ben er dus. Een week nu. Bizar.
Na mijn superheftige vlucht kwam ik maandagochtend om 7 uur aan in Brisbane. Na twee bussen en een taxi was ik eindelijk om 12 uur aan in het Resort waar we verblijven. Een dikke villa met jacuzzi, widescreen tv's, dishwasher etc.. :-) Niemand thuis behalve de vrouw van de stuntacademy trainer/baas. Ik kreeg een zeer kort maar warm welkom met de woorden: "hoe was je reis" en "kleed je maar gauw om, ze zijn op weg naar de gym voor een fitnesstraining". Damn, ik was kapot, ik wilde niks liever dan slapen maar ik heb al mijn energie bij elkaar geraapt, omgekleed en gegaan. De groep (15 students) nam me vrij snel op en we begonnen direct met de beep-test. Je weet wel, dat je heen en weer moet rennen tussen de pieptonen... Ik heb mezelf kapot gerend! Ik heb de meesten eruit gerend, ik zat bij de laatste drie dus men was aardig impressed aangezien ik net uit het vliegtuig kwam. Daarna push ups, chin ups, sit ups, etc. etc.. Niks gegeten sinds het vliegtuig, ik dacht dat ik dood ging.
Lunch, en daarna eerste fight training gedaan. 's Avonds was ik al vrij snel kapot maar op het moment dat ik wilde gaan slapen begon men te zingen en was er taart! Toch nog een beetje een verjaardagsgevoel!
Anyway, volgende dag zijn we begonnen met tumbling...eh, vallen dus en zwaardgevechten. Woensdag hebben we de basis gelegd voor high falls, tot nu toe vanaf 4 meter en wat theorie. Donderdag weer fight/martial arts training en een circustraining op zo'n MEGA hoge trapeze! Vrijdag hebben we een dikke vette vechtscene gefilmd. Hierbij konden we alles wat we tot dan toe geleerd hebben in de praktijk brengen. Heel tof ook, Ron Vreeken was erbij. Hij is een stuntperformer die heeft gedubbeld voor Val Kilmer, Tom Cruise enzo. MI2 en leuk detail ook...hij is van origine Nederlander en heeft indertijd Rutger Hauer gedubbeld in Turks Fruit!!!
Nou ja, dat is wel wat snel allemaal maar mijn internettijd zit er alweer bijna op. Wat betreft het algemeen. De groep is zeer gemotiveerd! Geen gewone thrillseekers maar mensne die serieus stunt performer willen worden. De academy geeft zeer professioneel les. Alles is gericht op het stuntvak. Wat betreft het niveau is het denk ik het best te vergelijken met een goede vooropleiding theater in Nederland. Dus soms is het wat te voor de hand liggend allemaal. Zeker als het om acteren gaat. Daarin ben ik gewoon erg veel verder dan de rest. Het zijn namelijk geen of nauwelijks acteurs. Ze hebben geen camera ervaring en zijn al snel onder de indruk als ik wat speel...
Maar ik leer veel. Veel body control. Elke dag dikke vette workouts, elke dag enorm spierpijn en ik zit al aardig onder de schrammen en de blauwe plekken!
Nou ja, dit was het wel even voor nu. Voor iedereen die me lieve sms'jes en mailtjes enzo stuurt: bedankt! Heel lief! Helaas heb ik simpelweg de tijd niet om te reageren...
Later meer,
Steven.
Oh ja, nog even iets Hollands: het weer sucks! Ze spreken hier van een uitzonderlijke situatie maar het regent elke dag wel een keer! Wel jammer nu zo in het weekend aangezien ik op 50 meter van het strand zit en er free to use surfboards zijn :-) Maar, ook zonder keifelle zon ben ik al aardig verbrand.
Ciao.

zondag 4 november 2007

Steven goes stunting in Australia!

Yes, goed gelezen, ik ben op weg naar Australie!!! Op dit moment zit ik achter een internet pc op Narita Airprot bij Tokyo. Vrijdagavond nog de laatste 'BIGGER THAN JESUS', zaterdagochtend op weg naar Australie, op zoek naar de Wakakookoo bay duck, maar vooral om een stunttraining te volgen aan de Australian Stunt Academy! Local Heroes zit erop, we hebben onze doelen niet gehaald maar we hebben wel een fantastische voorstelling neergezet! Als ik dan geen Local Hero word, word ik maar een global stunthero!
Drie weken lang ga ik stunts trainen bij Brisbane in de buurt. Check www.stuntacademy.com !
Ik merk dat ik momenteel niet in staat ben om een fatsoenlijk en leuk verhaal te schrijven aangezien ik helemaal naar de tering ben! Elf uur gevlogen, elf uur rondgelopen door Japan en nu weer ruim acht uur vliegen. De jetlag is enorm! Ik voel me een beetje alsof ik 4 dagen Rock Werchter ofzo achter de rug heb, zonder slapen, veel alcohol en dat soort dingen. Nou, dat weinig slapen klopt vanwege die eikel die achter me zat en steeds tegen mijn stoel beukte als ik in wilde dommelen en dankzij het KLM entertainment system. Eindelijk The Simpsons gezien en, jawel, Alles is liefde. (zwijmel zwijmel, slijm slijm) Alcohol heb ik (voor de verandering) bewust achterwege gelaten dus dat kan de brakheid niet veroorzaken. Ach, ik geloof dat ik nu zo'n 29 uur nauwelijks heb geslapen... en morgen ochtend als ik aankom begint de training onmiddelijk :-) Rustig aan beginnen maar.
Wat wel heel leuk is...is dat ik over twee eneenhalf uur jarig ben ergens in de lucht! Bij jullie duurt het dan nog negen uur, maar toch, erg leuk!
Goed, ik ga zo boarden. Het is de bedoeling dat ik de komende weken deze weblog een beetje bijhou, hopelijk ook met wat spectaculaire foto's natuurlijk! Hou het in de gaten!
Tot later, groeten uit Japan!
Leuk detail: I'm big in Japan!!!