woensdag 22 februari 2012

Bericht van Eva, nog zeven dagen

Wij zijn aan het monteren voor ERBARME DICH
Het is nog allemaal veel. De vraag is, wat haal je weg. Maak ik mijn punt als ik dingen schrap. En het is lastig om je punt te maken als dat gaat over nuance. Wat gaat over het niet willen hebben van vooroordelen.
We repeteren inmiddels in de zaal met licht en goed geluid. Vanavond was peter er, samen met Anna Shoe, het NNT in miniformaat. Dat was fijn, en zij waren blij met de augurken en de krentenbollen die wij blijmoedig uitdelen aan het begin van de voorstelling. Wat ook sterke trekken heeft van een theatrale lezing. Kon je je hoofd maar openklappen en dat laten zien aan de mensen. De wereld zoals hij in mijn hoofd zit. Mijn hoofd zit aardig vol namelijk.
Simone is in deze  voorstelling een Poolse gastarbeider, een Urkse visser, een kerkganger, een tachtig jarige man uit Annen, een man die een half jaar in een donkere grot gaat zitten om te verjongen, een onzeker meisje en zichzelf en dat speelt ze allemaal heel mooi.
Kom daarvoor zeker ook kijken.
Wij zijn leuk samen op toneel, dat horen we steeds.
En we willen dit graag vertellen.

Morgen weer bericht, V.S.O.P, Carl. Ik ga slapen. De 29ste dus, volgende week woensdag. Half negen in het Grand.
Het tegenovergestelde van wat Teddy maakt, denk ik zo met zekerheid te kunnen zeggen, op de Duitse titels na!
GOED, GROET!
Eva

Geen opmerkingen: