zaterdag 12 november 2011

PS
Eigenlijk ben ik Jezus
Met een beetje apparatuur.

WALK TO THE FIRE



Eva:

Lopen,

Ik ga dus lopen.
Op 21 november.
Van Groningen naar Drenthe, naar de Flevopolder en naar de grote stad.
Met twee koptelefoons en slaapadressen
en ik vraag mensen die ik tegenkom,
om samen met mij naar de mooiste muziek die ze kennen te luisteren.
Ik wil weten waarom juist dat nummer. Om verhalen te horen,
En ik vraag mensen ook om te dansen. Met mij. Als ze het durven.

Laatst zei een priester in een documentaire:
‘we zijn onze ziel aan het verwaarlozen.’
Ik heb me het afgelopen jaar veel bezig gehouden met me te verhouden tot de politiek.
Maar na tien brieven te hebben geschreven en niet te hebben verstuurd,
aan ministers, tegenbewegingen en zwervers dacht ik:
Ik heb geen antwoord op de vraag ‘waar is kunst goed voor?’.
En zo is vanuit het overwegende en heroverwegende denken elk debat tegenover deze politiek niet te winnen.
Waarom zouden mensen respect voor elkaar moeten hebben? En waarom is het belangrijk om wel voor de multiculturele samenleving te vechten? 

Maar het is zo simpel. De antwoorden hoeven we niet te geven,
Die zijn er al. Het vuur, het verlangen en verwarring zit in iedereen. 

Laten we dan niet praten,
maar dansen,

We gaan dansen!

TOT SUBIET

donderdag 27 oktober 2011

Nieuws


Een hele goeie dag,

Hier bericht van één van de nieuwe station Noorders

Ik ben Eva van Manen,
in juni ben ik afgestudeerd aan de Toneelschool in Amsterdam
en nu ben ik hier in Groningen.
Ik ben als maker en speler afgestudeerd, ik maak mijn eigen voorstellingen en ik schrijf muziek.
Voor mijn eigen voorstellingen, maar ook voor andere mensen, zoals voor de Gemeenschap afgelopen zomer.

Nu speel ik mee bij het NNT, in Prometheus van Ko. Waarin Prometheus ziet wat er van de mensen is geworden nadat hij ze het vuur gegeven heeft. Een stuk over de gewonemannenpolitiek, en zoals het dagblad van het Noorden schreef: 'een kruistocht tegen de platheid.'
Ik was een grote d'Electrique fan, dus gelukkiger dan dit had ik niet kunnen zijn,
net na mijn afstuderen.
Kom kijken als je het nog niet hebt gezien.

We zijn nu aan het touren en overdag ben ik bezig met mijn eigen voorstelling die ik ga maken bij het Grand.
Na mijn voorstellingen op school, een solo en een voorstelling samen met Sanne Vanderbruggen in mijn vierde jaar,
ga ik weer alleen een voorstelling maken.
Voor die voorstelling ga ik eerst lopen door Nederland.
Vanuit Groningen loop ik richting Venlo, over het Pieterpad.
Daarover later meer.

Wat ik hiervoor maakte, "En op dag zes: De Mens",
en KAS, wat ik maakte met Sanne Vanderbruggen,
Gingen allebei over een, of mijn, zoektocht naar onvoorwaardelijkheid en oprechtheid.
En nu dus een nieuwe voorstelling,
met nieuwe vragen en een nieuwe vorm.



Meer volgt.

GROET!
Eva

zaterdag 9 juli 2011

FINISH

Goedendag!

Door de drukte voor de eerste AFDAK, is deze blog ons knal uit het hoofd geschoten. Maar nu de storm is gaan liggen in de zetel, komt hier het laatste bericht.



'Het is echt gebeurd. Niets is zomaar. Niets gebeurt zomaar. Alles is geconcipieerd.’ Jozef van den Berg


-------------------------------------------------------------------------------------
Begin - midden - einde - .

Door het overrompelende vogelgeluid en onvoorspelbaar ruisen van de wind in het bos gooiden we onze soundscape bij aankomst meteen uit de voorstelling. Ook ons lichtplan haalde het niet van de zon die in vlagen doorheen de bomen scheen.
AFDAK werd een verstilde voorstelling, een aaneenschakeling van beelden waarbij het publiek zijn eigen zelveren nodig had om door te fantaseren.
Sommigen zagen in ons twee eekhoorntjes die elkaar niet zien, anderen een hoofd langs de binnenkant of een huis dat opzoek is naar een bewoner en nog anderen zagen niets. AFDAK werd een schuilplaats voor een uitgesproken publiek.

Zichtbaar aanwezig in de studio: -

Onzichtbaar aanwezig: al de dagen dat wij daar waren,(on)gedierte, radiogolven en God?

Hoogtepunt van 17 tot 25 juni: trouw publiek in de vorm van een 'Vlaamse gaai'. Deze vogel vloog elke dag doorheen onze speelplek alsof hij ons had horen praten. Uiteindelijk speelden we dan toch met 3 Vlamingen.
-------------------------------------------------------------------------------------


Voila. Dat was het! AFDAK en het ganse 'Station Noord' zitten er op. Met volle buiken keren wij landinwaarts en zijn in september met een deel van onze 'Station Noord' periode te zien bij het Huis van Bourgondië in Maastricht. Alvast WELKOM! Verder merci voor het lezen, het gaat u goed/beter en tot.. jawel snel!

Groet
Tom en Judith.


p.s: de optimistische armband van Tom is gebroken, daarbij besluiten wij dat het niet werkt en gaan optimistisch verder (als vervanging draagt Tom in zijn rechter broekzak een steen met zich mee).

vrijdag 27 mei 2011

HALF VOL

Vanavond heet ik u, als een vriendelijke deurmat, van harte welkom op deze tijdelijke AFDAK blog. De derde week zit er reeds op, wat ons precies op de helft van het project brengt.
Net als vogels, bedachten we deze week een nationale 'terugtocht' dag voor de kluizenaar die eens graag buiten zijn eigen lijnen kleurt. We weten enkel nog niet precies waar we de posters moeten hangen..



"Als gezichten zonder neuzen, lopen wij onvolledig door de straten. Eindeloos door de straten, opzoek naar onze neus. Dat wat ons afmaakt. Als ik hem eenmaal gevonden heb, denk ik dat ik weet hoe ik moet leven. Men neus zal voorop gaan vanaf dat moment tot aan de dood."



-------------------------------------------------------------------------------------
Week 3

Zichtbaar aanwezig in de studio:
alles van vorige week, 42 vierkante meter vilt, een deur op een kier, (naast het rode mutske) een rode schaar, veel tape, veel meer klittenband/VELCRO, muizen die vogelzaad lusten, piepschuim, iets dat ik niet ga vertellen, de optimistische armband van Will Bowen

Bijna onzichtbaar aanwezig:
een rolletje visdraad

Onzichtbaar aanwezig in de studio:
alles van vorige week met name 'God?' waarvoor de zichtbaar aanwezige deur op een kier staat.

Hoogtepunt: Tom test de optimistische armband van Will Bowen. 'Een armband die in drie weken een ander mens van je maakt'. Afwachten maar.. en later zeker meer hierover.
-------------------------------------------------------------------------------------


Tot zover week 3 en tot verder: hou u vooral goed!
http://tickets.oerol.nl/ProgrammaDetail.aspx?cult=nl&EventId=186977!

Groet
Tom en Judith.

woensdag 18 mei 2011

Gegroet!

Hier zijn we weer (zoals u alvast opmerkte) met nieuws over de afgelopen tijd..
Spreekwoordelijk zwommen we deze week doorheen al ons verzameld materiaal van bierviltje met opschrift: 'Wij hebben HET' tot de volledige 'Planet Earth' natuur documentaire. Daarbij bleven we in het bijzonder hangen bij de vogel en de vogelaar, het christendom, islamdom, hindoedom, allesdom en tenslotte het Judith- en Tomdom.
Vanaf morgen beginnen we aan een race opdrachten en korte acts, opnieuw verzameld in de afgelopen week. Spannend en later meer hierover.



De mensen zeggen veel te weten
ze hebben zich vleugels aangemeten
de kunsten en de disciplines, en talloze machines
maar 't waaien van de wind is alles wat men ondervindt.

H.D. Thoreau


-------------------------------------------------------------------------------------
Week 2


Zichtbaar aanwezig in de studio:
Tom Struyf, Judith de Joode, muur met daarop al onze mails vanaf 12 september 2010 tot 2 mei 2011 geplakt, tafel vol nog meer boek/film/foto met op kop nog steeds de bijbel van dit project: 'BIRDS OF THE WORLD' van Les Beletsky, lege vloer, een miniatuur serre, vogelzaad, 1 kapotte walkman, 1 walkman, vilt, rood mutske, een 'head in head set', muizen die niet van kaas houden

Onzichtbaar aanwezig in de studio:
radio golven, ander ongedierte, de 'head in head set' connectie, wederom God?

Hoogtepunt/dinsdag 17 mei: we spraken met vogelaar Gert Jan Huiskes, die ons meer over de vogel en zijn vliegkunst wist te vertellen. Volgens Gert Jan is het roodborstje de kluizenaar onder de vogels, een solist die zowel in de zomer als 's winters in z'n eentje zijn territorium bewaakt. (p.s: hij zingt vooral 's ochtends als het nog donker is).
-------------------------------------------------------------------------------------

Tot zover - tot hier voor nu - tot snel!

Groet
Tom en Judith.

zondag 8 mei 2011

AFDAK

Goedendag!
Het is zover. Het is begonnen! Na de openingsspeech op 2 mei 2011 startte het project AFDAK. Vanaf dat moment bevinden Tom Struyf en Judith de Joode zich in de studio van het Grand Theatre van vroeg tot later.




De wereld is rond en ik leef vierkant, onverstoorbaar en met opgeheven hoofd. Alles verloopt volgens plan, strak afgebakend, binnen de lijntjes ingekleurd en proper geordend in schuifkes. Ik voel me zo fier als ne gieter, barst uit mijn voegen. Ik kijk om me heen en zie bomen waarvan de takken krom en stuurloos heen en weer zwiepen in de wind. Mijn mond valt open, ik adem in en krijg een idee.

'Afdak' is een onderzoek naar de drijfveren en zielenroerselen van kluizenaars: mensen die een weg uit de maatschappij vinden door de radicale keuze te maken om teruggetrokken door het leven te gaan, alleen en op zichzelf.





-------------------------------------------------------------------------------------
Week 1

Zichtbaar aanwezig in de studio:
Tom Struyf, Judith de Joode, muur met daarop al onze mails vanaf 12 september 2010 tot 2 mei 2011 geplakt, tafel vol boek/film/foto met op kop de bijbel van dit project: 'BIRDS OF THE WORLD' van Les Beletsky, lege vloer en een miniatuur serre

Onzichtbaar aanwezig in de studio:
radio golven, ongedierte, God?

Hoogtepunt/vrijdag 6 mei:
met een mislukte taart op de koffie bij kluizenaar Jozef van den Berg (later meer hierover).
-------------------------------------------------------------------------------------


De voorstelling gaat in première op het Oerol Festival van 17 tot 26 juni en zal plaats vinden in een 'tra' (open ruimte in het bos). Via deze digitale weg houden wij u graag op de hoogte!

Groet
Tom en Judith.