Oh ja, grappig detail. Ik mag geen fuck zeggen voor de camera omdat ze er anders van die pieptonen overheen moeten editten :-) Dus heb ik besloten om maar in het Nederlands te schelden op de film wat dan wel weer een heel grappig effect geeft! Dat verstaan die Aussies toch nie en ze vinden het erg leuk :-)
Wat dat betreft zijn we toch wel anders gewend in Nederland....
(Niet dat ik altijd alleen maar scheld...maar het zijn toch gevechtsscenes met ruzie enzo...)
vrijdag 9 november 2007
Eerste week
Hi there mates :-)
Goed, ik ben er dus. Een week nu. Bizar.
Na mijn superheftige vlucht kwam ik maandagochtend om 7 uur aan in Brisbane. Na twee bussen en een taxi was ik eindelijk om 12 uur aan in het Resort waar we verblijven. Een dikke villa met jacuzzi, widescreen tv's, dishwasher etc.. :-) Niemand thuis behalve de vrouw van de stuntacademy trainer/baas. Ik kreeg een zeer kort maar warm welkom met de woorden: "hoe was je reis" en "kleed je maar gauw om, ze zijn op weg naar de gym voor een fitnesstraining". Damn, ik was kapot, ik wilde niks liever dan slapen maar ik heb al mijn energie bij elkaar geraapt, omgekleed en gegaan. De groep (15 students) nam me vrij snel op en we begonnen direct met de beep-test. Je weet wel, dat je heen en weer moet rennen tussen de pieptonen... Ik heb mezelf kapot gerend! Ik heb de meesten eruit gerend, ik zat bij de laatste drie dus men was aardig impressed aangezien ik net uit het vliegtuig kwam. Daarna push ups, chin ups, sit ups, etc. etc.. Niks gegeten sinds het vliegtuig, ik dacht dat ik dood ging.
Lunch, en daarna eerste fight training gedaan. 's Avonds was ik al vrij snel kapot maar op het moment dat ik wilde gaan slapen begon men te zingen en was er taart! Toch nog een beetje een verjaardagsgevoel!
Anyway, volgende dag zijn we begonnen met tumbling...eh, vallen dus en zwaardgevechten. Woensdag hebben we de basis gelegd voor high falls, tot nu toe vanaf 4 meter en wat theorie. Donderdag weer fight/martial arts training en een circustraining op zo'n MEGA hoge trapeze! Vrijdag hebben we een dikke vette vechtscene gefilmd. Hierbij konden we alles wat we tot dan toe geleerd hebben in de praktijk brengen. Heel tof ook, Ron Vreeken was erbij. Hij is een stuntperformer die heeft gedubbeld voor Val Kilmer, Tom Cruise enzo. MI2 en leuk detail ook...hij is van origine Nederlander en heeft indertijd Rutger Hauer gedubbeld in Turks Fruit!!!
Nou ja, dat is wel wat snel allemaal maar mijn internettijd zit er alweer bijna op. Wat betreft het algemeen. De groep is zeer gemotiveerd! Geen gewone thrillseekers maar mensne die serieus stunt performer willen worden. De academy geeft zeer professioneel les. Alles is gericht op het stuntvak. Wat betreft het niveau is het denk ik het best te vergelijken met een goede vooropleiding theater in Nederland. Dus soms is het wat te voor de hand liggend allemaal. Zeker als het om acteren gaat. Daarin ben ik gewoon erg veel verder dan de rest. Het zijn namelijk geen of nauwelijks acteurs. Ze hebben geen camera ervaring en zijn al snel onder de indruk als ik wat speel...
Maar ik leer veel. Veel body control. Elke dag dikke vette workouts, elke dag enorm spierpijn en ik zit al aardig onder de schrammen en de blauwe plekken!
Nou ja, dit was het wel even voor nu. Voor iedereen die me lieve sms'jes en mailtjes enzo stuurt: bedankt! Heel lief! Helaas heb ik simpelweg de tijd niet om te reageren...
Later meer,
Steven.
Oh ja, nog even iets Hollands: het weer sucks! Ze spreken hier van een uitzonderlijke situatie maar het regent elke dag wel een keer! Wel jammer nu zo in het weekend aangezien ik op 50 meter van het strand zit en er free to use surfboards zijn :-) Maar, ook zonder keifelle zon ben ik al aardig verbrand.
Ciao.
Goed, ik ben er dus. Een week nu. Bizar.
Na mijn superheftige vlucht kwam ik maandagochtend om 7 uur aan in Brisbane. Na twee bussen en een taxi was ik eindelijk om 12 uur aan in het Resort waar we verblijven. Een dikke villa met jacuzzi, widescreen tv's, dishwasher etc.. :-) Niemand thuis behalve de vrouw van de stuntacademy trainer/baas. Ik kreeg een zeer kort maar warm welkom met de woorden: "hoe was je reis" en "kleed je maar gauw om, ze zijn op weg naar de gym voor een fitnesstraining". Damn, ik was kapot, ik wilde niks liever dan slapen maar ik heb al mijn energie bij elkaar geraapt, omgekleed en gegaan. De groep (15 students) nam me vrij snel op en we begonnen direct met de beep-test. Je weet wel, dat je heen en weer moet rennen tussen de pieptonen... Ik heb mezelf kapot gerend! Ik heb de meesten eruit gerend, ik zat bij de laatste drie dus men was aardig impressed aangezien ik net uit het vliegtuig kwam. Daarna push ups, chin ups, sit ups, etc. etc.. Niks gegeten sinds het vliegtuig, ik dacht dat ik dood ging.
Lunch, en daarna eerste fight training gedaan. 's Avonds was ik al vrij snel kapot maar op het moment dat ik wilde gaan slapen begon men te zingen en was er taart! Toch nog een beetje een verjaardagsgevoel!
Anyway, volgende dag zijn we begonnen met tumbling...eh, vallen dus en zwaardgevechten. Woensdag hebben we de basis gelegd voor high falls, tot nu toe vanaf 4 meter en wat theorie. Donderdag weer fight/martial arts training en een circustraining op zo'n MEGA hoge trapeze! Vrijdag hebben we een dikke vette vechtscene gefilmd. Hierbij konden we alles wat we tot dan toe geleerd hebben in de praktijk brengen. Heel tof ook, Ron Vreeken was erbij. Hij is een stuntperformer die heeft gedubbeld voor Val Kilmer, Tom Cruise enzo. MI2 en leuk detail ook...hij is van origine Nederlander en heeft indertijd Rutger Hauer gedubbeld in Turks Fruit!!!
Nou ja, dat is wel wat snel allemaal maar mijn internettijd zit er alweer bijna op. Wat betreft het algemeen. De groep is zeer gemotiveerd! Geen gewone thrillseekers maar mensne die serieus stunt performer willen worden. De academy geeft zeer professioneel les. Alles is gericht op het stuntvak. Wat betreft het niveau is het denk ik het best te vergelijken met een goede vooropleiding theater in Nederland. Dus soms is het wat te voor de hand liggend allemaal. Zeker als het om acteren gaat. Daarin ben ik gewoon erg veel verder dan de rest. Het zijn namelijk geen of nauwelijks acteurs. Ze hebben geen camera ervaring en zijn al snel onder de indruk als ik wat speel...
Maar ik leer veel. Veel body control. Elke dag dikke vette workouts, elke dag enorm spierpijn en ik zit al aardig onder de schrammen en de blauwe plekken!
Nou ja, dit was het wel even voor nu. Voor iedereen die me lieve sms'jes en mailtjes enzo stuurt: bedankt! Heel lief! Helaas heb ik simpelweg de tijd niet om te reageren...
Later meer,
Steven.
Oh ja, nog even iets Hollands: het weer sucks! Ze spreken hier van een uitzonderlijke situatie maar het regent elke dag wel een keer! Wel jammer nu zo in het weekend aangezien ik op 50 meter van het strand zit en er free to use surfboards zijn :-) Maar, ook zonder keifelle zon ben ik al aardig verbrand.
Ciao.
zondag 4 november 2007
Steven goes stunting in Ａｕｓｔｒａｌｉａ!
Yes, goed gelezen, ik ben op weg naar Australie!!! Op dit moment zit ik achter een internet pc op Narita Airprot bij Tokyo. Vrijdagavond nog de laatste 'BIGGER THAN JESUS', zaterdagochtend op weg naar Australie, op zoek naar de Wakakookoo bay duck, maar vooral om een stunttraining te volgen aan de Australian Stunt Academy! Local Heroes zit erop, we hebben onze doelen niet gehaald maar we hebben wel een fantastische voorstelling neergezet! Als ik dan geen Local Hero word, word ik maar een global stunthero!
Drie weken lang ga ik stunts trainen bij Brisbane in de buurt. Check www.stuntacademy.com !
Ik merk dat ik momenteel niet in staat ben om een fatsoenlijk en leuk verhaal te schrijven aangezien ik helemaal naar de tering ben! Elf uur gevlogen, elf uur rondgelopen door Japan en nu weer ruim acht uur vliegen. De jetlag is enorm! Ik voel me een beetje alsof ik 4 dagen Rock Werchter ofzo achter de rug heb, zonder slapen, veel alcohol en dat soort dingen. Nou, dat weinig slapen klopt vanwege die eikel die achter me zat en steeds tegen mijn stoel beukte als ik in wilde dommelen en dankzij het KLM entertainment system. Eindelijk The Simpsons gezien en, jawel, Alles is liefde. (zwijmel zwijmel, slijm slijm) Alcohol heb ik (voor de verandering) bewust achterwege gelaten dus dat kan de brakheid niet veroorzaken. Ach, ik geloof dat ik nu zo'n 29 uur nauwelijks heb geslapen... en morgen ochtend als ik aankom begint de training onmiddelijk :-) Rustig aan beginnen maar.
Wat wel heel leuk is...is dat ik over twee eneenhalf uur jarig ben ergens in de lucht! Bij jullie duurt het dan nog negen uur, maar toch, erg leuk!
Goed, ik ga zo boarden. Het is de bedoeling dat ik de komende weken deze weblog een beetje bijhou, hopelijk ook met wat spectaculaire foto's natuurlijk! Hou het in de gaten!
Tot later, groeten uit Japan!
Leuk detail: I'm big in Japan!!!
Drie weken lang ga ik stunts trainen bij Brisbane in de buurt. Check www.stuntacademy.com !
Ik merk dat ik momenteel niet in staat ben om een fatsoenlijk en leuk verhaal te schrijven aangezien ik helemaal naar de tering ben! Elf uur gevlogen, elf uur rondgelopen door Japan en nu weer ruim acht uur vliegen. De jetlag is enorm! Ik voel me een beetje alsof ik 4 dagen Rock Werchter ofzo achter de rug heb, zonder slapen, veel alcohol en dat soort dingen. Nou, dat weinig slapen klopt vanwege die eikel die achter me zat en steeds tegen mijn stoel beukte als ik in wilde dommelen en dankzij het KLM entertainment system. Eindelijk The Simpsons gezien en, jawel, Alles is liefde. (zwijmel zwijmel, slijm slijm) Alcohol heb ik (voor de verandering) bewust achterwege gelaten dus dat kan de brakheid niet veroorzaken. Ach, ik geloof dat ik nu zo'n 29 uur nauwelijks heb geslapen... en morgen ochtend als ik aankom begint de training onmiddelijk :-) Rustig aan beginnen maar.
Wat wel heel leuk is...is dat ik over twee eneenhalf uur jarig ben ergens in de lucht! Bij jullie duurt het dan nog negen uur, maar toch, erg leuk!
Goed, ik ga zo boarden. Het is de bedoeling dat ik de komende weken deze weblog een beetje bijhou, hopelijk ook met wat spectaculaire foto's natuurlijk! Hou het in de gaten!
Tot later, groeten uit Japan!
Leuk detail: I'm big in Japan!!!
zondag 28 oktober 2007
woensdag 24 oktober 2007
Rondumheer, Peergroup
Twee acteurs die meewerken aan een landschapsconcert. Een concert waarin alleen het landschap spreekt en de PeerGroup slechts helpt bij het vertalen door middel van licht, klanken en muziek. Zet daar twee acteurs bij en ze gaan vanzelf verhaaltjes bedenken, anekdotes verzinnen, literatuur gebruiken enzovoorts. Dat was dus níet de bedoeling. Bij het Rondumheer project moesten we al onze anekdotische plannen laten varen en konden we alleen beelden maken die het landschap versterken.
Een week lang hebben we bij het Nije Hemelriek in Gasselte gezocht en geëxperimenteerd. Een week lang in de frisse buitenlucht (het was, op één dag fikse regen na, prachtig weer) hebben we kuilen gegraven, in bomen geklommen, gedoken in het meer en vooral veel door het zware strandzand gelopen en gerend. Het leek ons mooi als de twee werelden, de onderwater- en de bovenwaterwereld, elkaar gedurende het uur van het concert zouden ontmoeten. Welja, oktober en koud, wij huren wel even twee duikpakken.
Je moet je voorstellen dat het concert precies rond het vallen van de nacht plaatsvond. Het begon in de schemering en het eindigde in het pikkedonker. Neal zat vanaf het begin onder water en ik liep rond het meer. We ‘communiceerden’ met licht en geluid wat zo in het donker een prachtig effect gaf. Uiteindelijk vond ik dan een bootje en werd ik met één lichtpeertje in mijn hand naar het midden van het meer getrokken waar ik Neal echt ontmoette en met hem meeging naar zijn ‘rijk’, onder water. Gelukkig had ik ook een duikpak aan en lag de zuurstof fles klaar. Ik schoot nog een grote lichtkogel af en we verdwenen onder water terwijl de muziek nog een tijd door ging.
Voor wie nog nooit gedoken heeft: ’s nachts in de kou op de bodem van een meertje met een zuurstof fles is echt een super freaky ervaring, bijna een soort trip. Helaas was Neal’s droogpak niet echt waterdicht dus aan het eind van het concert was hij helemaal door en door koud. Je moet er wat voor over hebben. Maar ondanks de kou hebben we een geweldige ervaring gehad bij de PeerGroup. Een tof gezelschap met leuke hardwerkende mensen die samen iets moois willen maken!
Een week lang hebben we bij het Nije Hemelriek in Gasselte gezocht en geëxperimenteerd. Een week lang in de frisse buitenlucht (het was, op één dag fikse regen na, prachtig weer) hebben we kuilen gegraven, in bomen geklommen, gedoken in het meer en vooral veel door het zware strandzand gelopen en gerend. Het leek ons mooi als de twee werelden, de onderwater- en de bovenwaterwereld, elkaar gedurende het uur van het concert zouden ontmoeten. Welja, oktober en koud, wij huren wel even twee duikpakken.
Je moet je voorstellen dat het concert precies rond het vallen van de nacht plaatsvond. Het begon in de schemering en het eindigde in het pikkedonker. Neal zat vanaf het begin onder water en ik liep rond het meer. We ‘communiceerden’ met licht en geluid wat zo in het donker een prachtig effect gaf. Uiteindelijk vond ik dan een bootje en werd ik met één lichtpeertje in mijn hand naar het midden van het meer getrokken waar ik Neal echt ontmoette en met hem meeging naar zijn ‘rijk’, onder water. Gelukkig had ik ook een duikpak aan en lag de zuurstof fles klaar. Ik schoot nog een grote lichtkogel af en we verdwenen onder water terwijl de muziek nog een tijd door ging.Voor wie nog nooit gedoken heeft: ’s nachts in de kou op de bodem van een meertje met een zuurstof fles is echt een super freaky ervaring, bijna een soort trip. Helaas was Neal’s droogpak niet echt waterdicht dus aan het eind van het concert was hij helemaal door en door koud. Je moet er wat voor over hebben. Maar ondanks de kou hebben we een geweldige ervaring gehad bij de PeerGroup. Een tof gezelschap met leuke hardwerkende mensen die samen iets moois willen maken!
woensdag 3 oktober 2007
maandag 1 oktober 2007
Regen op de Grote Markt
Er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien dat was ik. In onze wanhopige pogingen om 2000 man publiek te bereiken zijn wij van station noord tot alles in staat. Je kunt 2 dingen doen om dit doel te halen 1: zo vaak mogelijk spelen of 2: op zo groot mogelijke venues spelen. Wat is de grootste venue van Groningen? Precies, de grote markt. Laat ik mijn verjaardag vieren op de grote markt.
Dit soort happenings zijn altijd spannend. Je hebt weinig tijd om ze te plannen. Je speelt buiten het theater waar je niks onder controle hebt. En Murphy’s wet weet zich altijd op ludieke wijze toe te passen op dit soort gelegenheden. En dat heeft hij zeker ook gedaan. Na een relatief droge dag, vertrokken we richting de grote markt, vergezeld door een miezer buitje dat zich gestaag ontwikkelde tot een regenbui van de doorweek klasse.
Op de grote markt staat iemand met een groot bord “Neals verjaardag”. De mensen verzamelen zich. Iets na twaalven komen er van twee bakfietsen voor het bordes gefietst. Een bakfiets met mijn collega Steven Stavast en enkele schone dames. En een bakfiets vol met helium ballonnen waar ik mij in heb verstopt. Steven kondigt mijn komst aan. En op precies het juiste moment knip het touwtje dat door ons ontworpen om in een keer alle ballonnen de lucht in te laten vliegen. Ongelofelijk wat een effect!... was het geweest ware het niet dat Murphy nog een verassing voor ons in petto had. Ik strompel door de barrière van ballonnen een zingende menigte tegemoet.
Ik moet zeggen dat het wel iets heel bijzonders heeft om op deze wijze toegezongen te worden. Ik bedank mijn publiek en kom ter zake. We hebben namelijk een achterliggend motief om mijn verjaardag zo schaamteloos uit te buiten. Dit is namelijk de release party van onze après-ski hut hit “oempie”. Steven en ik springen van onze bakfietsen en beginnen op de muziek te dansen. Na de eerste maat zijn we onze strak ingestudeerde pasjes al kwijt ( dank je Murphy 3-0 voor jou). Maar desalniettemin is dit het begin van een wervelende show.
Er staat op de markt een groep mensen te kijken. Ze kijken nar een clubje dat staat te dansen. Er komt stoom onder de bakfietsen vandaan. Er worden confetti kanonnen afgevuurd. En als klap op de vuurpijl worden er op het bordes van het stadhuis twee stadion fakkels ontstoken. Dit alles onder het waakzame oog van oom agent, die niet ingrijpt. Ik kan zo al drie punten noemen waarop ze ons kunnen pakken. Maar ze blijven rustig in hun auto zitten. Wat is de politie in Groningen toch tolerant. Of zou het door de regen komen.
“blijf maar rustig zitten Koos. Zolang ze geen openbare offer rituelen uitvoeren of een coup plegen is er geen reden voor een nat pak”.
In dat geval, bedankt voor de regen Murphy.
Men heeft mij gefeliciteerd. Men heeft een cadeautje ontvangen (de eerste druk van onze single). Het is tijd om een droge plek te vinden in de groote griet. Hier zal onze hit de vuurproef doorstaan. Is onze après-ski hut hit wel hit genoeg voor een après-ski hut? Eenmaal binnen sloeg Murphy genadeloos toe. Wat een dans act van Steven en mij op de bar had moeten worden, werd door een reeks communicatie fouten, het simpelweg draaien van onze hit in de bar.
Achteraf. Hoe was het? Het was geweldig! Wat een zot idee! En al ging het niet helemaal naar plan. Hey, we did it! Het is ongelooflijk spannend om iets te doen waar alles fout kan gaan, en gaat. Ga ik nog eens zo’n happening doen? Zeker! En de volgende keer is iedereen weer uitgenodigd.
Behalve jij Murphy. Blijf thuis.
Dit soort happenings zijn altijd spannend. Je hebt weinig tijd om ze te plannen. Je speelt buiten het theater waar je niks onder controle hebt. En Murphy’s wet weet zich altijd op ludieke wijze toe te passen op dit soort gelegenheden. En dat heeft hij zeker ook gedaan. Na een relatief droge dag, vertrokken we richting de grote markt, vergezeld door een miezer buitje dat zich gestaag ontwikkelde tot een regenbui van de doorweek klasse.
Op de grote markt staat iemand met een groot bord “Neals verjaardag”. De mensen verzamelen zich. Iets na twaalven komen er van twee bakfietsen voor het bordes gefietst. Een bakfiets met mijn collega Steven Stavast en enkele schone dames. En een bakfiets vol met helium ballonnen waar ik mij in heb verstopt. Steven kondigt mijn komst aan. En op precies het juiste moment knip het touwtje dat door ons ontworpen om in een keer alle ballonnen de lucht in te laten vliegen. Ongelofelijk wat een effect!... was het geweest ware het niet dat Murphy nog een verassing voor ons in petto had. Ik strompel door de barrière van ballonnen een zingende menigte tegemoet.
Ik moet zeggen dat het wel iets heel bijzonders heeft om op deze wijze toegezongen te worden. Ik bedank mijn publiek en kom ter zake. We hebben namelijk een achterliggend motief om mijn verjaardag zo schaamteloos uit te buiten. Dit is namelijk de release party van onze après-ski hut hit “oempie”. Steven en ik springen van onze bakfietsen en beginnen op de muziek te dansen. Na de eerste maat zijn we onze strak ingestudeerde pasjes al kwijt ( dank je Murphy 3-0 voor jou). Maar desalniettemin is dit het begin van een wervelende show.
Er staat op de markt een groep mensen te kijken. Ze kijken nar een clubje dat staat te dansen. Er komt stoom onder de bakfietsen vandaan. Er worden confetti kanonnen afgevuurd. En als klap op de vuurpijl worden er op het bordes van het stadhuis twee stadion fakkels ontstoken. Dit alles onder het waakzame oog van oom agent, die niet ingrijpt. Ik kan zo al drie punten noemen waarop ze ons kunnen pakken. Maar ze blijven rustig in hun auto zitten. Wat is de politie in Groningen toch tolerant. Of zou het door de regen komen.
“blijf maar rustig zitten Koos. Zolang ze geen openbare offer rituelen uitvoeren of een coup plegen is er geen reden voor een nat pak”.
In dat geval, bedankt voor de regen Murphy.
Men heeft mij gefeliciteerd. Men heeft een cadeautje ontvangen (de eerste druk van onze single). Het is tijd om een droge plek te vinden in de groote griet. Hier zal onze hit de vuurproef doorstaan. Is onze après-ski hut hit wel hit genoeg voor een après-ski hut? Eenmaal binnen sloeg Murphy genadeloos toe. Wat een dans act van Steven en mij op de bar had moeten worden, werd door een reeks communicatie fouten, het simpelweg draaien van onze hit in de bar.
Achteraf. Hoe was het? Het was geweldig! Wat een zot idee! En al ging het niet helemaal naar plan. Hey, we did it! Het is ongelooflijk spannend om iets te doen waar alles fout kan gaan, en gaat. Ga ik nog eens zo’n happening doen? Zeker! En de volgende keer is iedereen weer uitgenodigd.
Behalve jij Murphy. Blijf thuis.
Abonneren op:
Posts (Atom)
