BIGGER THAN JESUS

Rondumheer, Peergroup

Twee acteurs die meewerken aan een landschapsconcert. Een concert waarin alleen het landschap spreekt en de PeerGroup slechts helpt bij het vertalen door middel van licht, klanken en muziek. Zet daar twee acteurs bij en ze gaan vanzelf verhaaltjes bedenken, anekdotes verzinnen, literatuur gebruiken enzovoorts. Dat was dus níet de bedoeling. Bij het Rondumheer project moesten we al onze anekdotische plannen laten varen en konden we alleen beelden maken die het landschap versterken.
Een week lang hebben we bij het Nije Hemelriek in Gasselte gezocht en geëxperimenteerd. Een week lang in de frisse buitenlucht (het was, op één dag fikse regen na, prachtig weer) hebben we kuilen gegraven, in bomen geklommen, gedoken in het meer en vooral veel door het zware strandzand gelopen en gerend. Het leek ons mooi als de twee werelden, de onderwater- en de bovenwaterwereld, elkaar gedurende het uur van het concert zouden ontmoeten. Welja, oktober en koud, wij huren wel even twee duikpakken.




Je moet je voorstellen dat het concert precies rond het vallen van de nacht plaatsvond. Het begon in de schemering en het eindigde in het pikkedonker. Neal zat vanaf het begin onder water en ik liep rond het meer. We ‘communiceerden’ met licht en geluid wat zo in het donker een prachtig effect gaf. Uiteindelijk vond ik dan een bootje en werd ik met één lichtpeertje in mijn hand naar het midden van het meer getrokken waar ik Neal echt ontmoette en met hem meeging naar zijn ‘rijk’, onder water. Gelukkig had ik ook een duikpak aan en lag de zuurstof fles klaar. Ik schoot nog een grote lichtkogel af en we verdwenen onder water terwijl de muziek nog een tijd door ging.
Voor wie nog nooit gedoken heeft: ’s nachts in de kou op de bodem van een meertje met een zuurstof fles is echt een super freaky ervaring, bijna een soort trip. Helaas was Neal’s droogpak niet echt waterdicht dus aan het eind van het concert was hij helemaal door en door koud. Je moet er wat voor over hebben. Maar ondanks de kou hebben we een geweldige ervaring gehad bij de PeerGroup. Een tof gezelschap met leuke hardwerkende mensen die samen iets moois willen maken!

Regen op de Grote Markt

Er is er een jarig hoera hoera, dat kun je wel zien dat was ik. In onze wanhopige pogingen om 2000 man publiek te bereiken zijn wij van station noord tot alles in staat. Je kunt 2 dingen doen om dit doel te halen 1: zo vaak mogelijk spelen of 2: op zo groot mogelijke venues spelen. Wat is de grootste venue van Groningen? Precies, de grote markt. Laat ik mijn verjaardag vieren op de grote markt.

Dit soort happenings zijn altijd spannend. Je hebt weinig tijd om ze te plannen. Je speelt buiten het theater waar je niks onder controle hebt. En Murphy’s wet weet zich altijd op ludieke wijze toe te passen op dit soort gelegenheden. En dat heeft hij zeker ook gedaan. Na een relatief droge dag, vertrokken we richting de grote markt, vergezeld door een miezer buitje dat zich gestaag ontwikkelde tot een regenbui van de doorweek klasse.

Op de grote markt staat iemand met een groot bord “Neals verjaardag”. De mensen verzamelen zich. Iets na twaalven komen er van twee bakfietsen voor het bordes gefietst. Een bakfiets met mijn collega Steven Stavast en enkele schone dames. En een bakfiets vol met helium ballonnen waar ik mij in heb verstopt. Steven kondigt mijn komst aan. En op precies het juiste moment knip het touwtje dat door ons ontworpen om in een keer alle ballonnen de lucht in te laten vliegen. Ongelofelijk wat een effect!... was het geweest ware het niet dat Murphy nog een verassing voor ons in petto had. Ik strompel door de barrière van ballonnen een zingende menigte tegemoet.

Ik moet zeggen dat het wel iets heel bijzonders heeft om op deze wijze toegezongen te worden. Ik bedank mijn publiek en kom ter zake. We hebben namelijk een achterliggend motief om mijn verjaardag zo schaamteloos uit te buiten. Dit is namelijk de release party van onze après-ski hut hit “oempie”. Steven en ik springen van onze bakfietsen en beginnen op de muziek te dansen. Na de eerste maat zijn we onze strak ingestudeerde pasjes al kwijt ( dank je Murphy 3-0 voor jou). Maar desalniettemin is dit het begin van een wervelende show.

Er staat op de markt een groep mensen te kijken. Ze kijken nar een clubje dat staat te dansen. Er komt stoom onder de bakfietsen vandaan. Er worden confetti kanonnen afgevuurd. En als klap op de vuurpijl worden er op het bordes van het stadhuis twee stadion fakkels ontstoken. Dit alles onder het waakzame oog van oom agent, die niet ingrijpt. Ik kan zo al drie punten noemen waarop ze ons kunnen pakken. Maar ze blijven rustig in hun auto zitten. Wat is de politie in Groningen toch tolerant. Of zou het door de regen komen.
“blijf maar rustig zitten Koos. Zolang ze geen openbare offer rituelen uitvoeren of een coup plegen is er geen reden voor een nat pak”.
In dat geval, bedankt voor de regen Murphy.

Men heeft mij gefeliciteerd. Men heeft een cadeautje ontvangen (de eerste druk van onze single). Het is tijd om een droge plek te vinden in de groote griet. Hier zal onze hit de vuurproef doorstaan. Is onze après-ski hut hit wel hit genoeg voor een après-ski hut? Eenmaal binnen sloeg Murphy genadeloos toe. Wat een dans act van Steven en mij op de bar had moeten worden, werd door een reeks communicatie fouten, het simpelweg draaien van onze hit in de bar.

Achteraf. Hoe was het? Het was geweldig! Wat een zot idee! En al ging het niet helemaal naar plan. Hey, we did it! Het is ongelooflijk spannend om iets te doen waar alles fout kan gaan, en gaat. Ga ik nog eens zo’n happening doen? Zeker! En de volgende keer is iedereen weer uitgenodigd.
Behalve jij Murphy. Blijf thuis.